Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερμούπολη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερμούπολη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

9/21/19

Τότε που δούλευαν οι μηχανές…

By 14:03 , , , , , No comments

Αν τα άλλα Κυκλαδονήσια περηφανεύνται για τους γραφικούς οικισμούς τους, με τα άσπρα σπιτάκια και τα σοκάκια, με τις ωραίες παραλίες, το γαλάζιο της θάλασσας και το μπλε του ουρανού, που τα έκαναν παγκόσμια τουριστικά θέρετρα, η Σύρος, το κεντρικό Κυκλαδονήσι, έχει να θυμάται και να περηφανεύεται για μιαν άλλη πλευρά της ιστορίας της.

6/26/18

Ο πλούτος της φτώχειας

By 14:09 , , , ,

Εξωτερικά, ένα συνηθισμένο νεοκλασσικό κτήριο. Από τα πιο φτωχά και συνηθισμένα της αρχόντισσας Ερμούπολης. Μπαίνεις από μια μεγάλη ξύλινη πόρτα βαμμένη με γκρίζα λαδομπογιά σε έναν σκοτεινό χώρο και ανεβαίνεις μια ξύλινη μεγάλη σκάλα, βαμμένη κι αυτή με γκρίζα λαδομπογιά. Ο διάδρομος που οδηγεί στις αίθουσες, παλιός, συνηθισμένος για ένα κτήριο του 1871. Κι έπειτα μπαίνεις στην αίθουσα. Εκεί σε περιμένουν εκπλήξεις.

6/13/18

Ο Ροΐδης επί σκηνής

By 13:56 , , , ,

Λεπτή καυστική ειρωνεία, κεντημένη με το βελονάκι σάτιρα των ηθών της συριανής κοινωνίας του 19ου αιώνα, αλλά και το ψυχογράφημα ενός συζύγου που έχασε την ψυχική του ηρεμία και τη γαλήνη, όταν διαπίστωσε ότι η γυναίκα του δεν ήταν «αθώα περιστερά» όπως πίστευε μέχρι πρότινος, αλλά μια φιλάρεσκη γυναίκα που, εξαιτίας αυτής της φιλαρέσκειάς της, φλερτάριζε αθώα με τους άνδρες-ελίτ της συριανής κοινωνίας, αγνοώντας εκείνον, τον σύζυγόν της, τρέχοντας ολημερίς κι ολονυχτίς σε χοροεσπερίδες, που εκείνη την εποχή ήταν στο φόρτε τους, στην αριστοκρατική Σύρο.

4/29/18

Η φωνή και η ομορφιά

By 13:47 , ,

Και η μουσική. Και μια θεά. Μια Ντίβα. Και να είναι ελληνίδα. Η ομορφότερη γυναίκα που έχω δει ποτέ, μου είπε ο αδελφός μου για τη Φωτεινή Δάρρα. Και να την έχεις μπροστά σου, σε ένα από τα θεωρεία του Θεάτρου Απόλλων στο μικρό νησί της Σύρου, και να μην πιστεύεις στα μάτια σου και στ’ αυτιά σου. Κατά τη γνώμη μου-και πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν πάρα πολλοί μαζί μου- η μεγαλύτερη σύγχρονη τραγουδίστρια της χώρας μου. Είμαι ευτυχής που πήγα και την είδα και την άκουσα. Γιατί άλλο είναι να την ακούς και να την «βλέπεις» από το youtube και άλλο δια ζώσης.

4/13/18

Κώστας Καταγάς: Η τέχνη θεραπεύει

By 13:37 , , , ,

Ο Κώστας Καταγάς είναι περίπτωση. Από τους χαρισματικούς εκείνους  ανθρώπους που αντιστρέφουν τις ατυχίες της ζωής και τις κάνουν δημιουργικότητα, ο Κώστας όχι μόνον δεν πτοήθηκε από την ασθένεια που τον χτύπησε σαν κεραυνός στην καλύτερη περίοδο της ζωής του, αλλά την ασθένεια την μετέτρεψε σε πηγή ζωτικής ενέργειας. Είχε  βέβαια έμφυτο το ταλέντο στη ζωγραφική, καθώς από μικρός σχεδίαζε με το πενάκι του ακόμα και κόμικς, ωστόσο η ατυχία του τον οδήγησε σε νέους δρόμους καλλιτεχνικούς αλλά και βιωματικούς. Η ατυχία τον έκανε να ψάξει βαθιά μέσα του, να τρυπώσει στο μυαλό και στην καρδιά του και να ανακαλύψει εκεί έναν άλλο κόσμο που κοιμάται και τον λέμε «ασυνείδητο». Έναν κόσμο που όταν ξυπνήσει, κάνει τον άνθρωπο ήρωα ή μάρτυρα ή απλά δημιουργό, τον ωθεί να υπερβεί τον μικρό εαυτό του.

9/21/17

Βρώμικες Ιστορίες: «Αυστηρώς ακατάλληλο»

By 15:40 , , , ,
Μια παράσταση επαγγελματικής τελειότητας, που κάνει το κοινό να παραληρεί από τα γέλια, ήταν αυτή που είδαμε από τον Θεατρικό Όμιλο «Απόλλων» με το έργο του άγγλου θεατρικού συγγραφέα Barry Keeffe, «Βρώμικες ιστορίες». Μαύρο χιούμορ, σαρκασμός, τολμηρές λέξεις που «δεν πιάνουμε στο στόμα μας» αλλά που συνηθίζουμε να τις λέμε κάθε μέρα, διατρέχουν κάθε σκηνή του έργου, που όσο περνάει η ώρα φτάνει σε ένα απίστευτο κρεσέντο με απίστευτες καταστάσεις.

8/22/17

Ο μουσικός κήπος του Γιάννη Σπανού

By 15:21 , , ,
Είναι ένας άνθρωπος απλός. Αυτό που λέμε low profile. Όταν τον βλέπεις για πρώτη φορά από κοντά, νομίζεις ότι τον ξέρεις χρόνια. Και βέβαια τον ξέρεις χρόνια. Μ’ αυτόν μεγάλωσες, μ’ αυτόν πέρασες τα εφηβικά σου ακούσματα, χωρίς να ξέρεις καν ποιος ήταν… Πως ήταν ο πατέρας του «Νέου Κύματος». Τον ακούγαμε με τη φωνή της  Αρλέτας, της Βίκυς Μοσχολιού, του Μανώλη  Μητσιά , της Δήμητρας Γαλάνη, της Χαρούλας Αλεξίου, του Πάριου, του Μπιθικώτση, όλων σχεδόν των μεγάλων τραγουδιστών που τραγούδησαν τα τραγούδια της νιότης μας. Τα τραγούδια που έγραψε για μας-και για τις επόμενες γενιές- ο Γιάννης Σπανός.

8/16/17

«Παπάγια μάντολες» και φαί μανούλας

By 15:00 , , , ,
Για τρίτη φορά βλέπω το Γιώργο Μιχαλάκη να προκαλεί σεισμό επί σκηνής. Μόνος του, ολομόναχος, σαρώνει το σανίδι του Θεάτρου Απόλλων, ερμηνεύοντας το πρωτοποριακό μονόπρακτο με τίτλο «Παπάγια μάντολες», έργο ενός νέου θεατρικού συγγραφέα, του Αντώνη Κρυσίλα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πάχου και υπέροχα σκηνικά των Δημ. και Λάκη Καπέλλα.
Το «Παπάγια μάντολες» σαρκάζει ανελέητα την νεοελληνική πραγματικότητα, τον χυδαίο μοντερνισμό και την ανιστόρητη γκουρμεδιάρικη νοοτροπία του νεοέλληνα, γιατί ένας λαός και η κουλτούρα του,  εκτός των άλλων, φαίνεται και μέσα από το φαί που τρώει.

«Όλα στον κύκλο». Εις μνήμην.

By 14:45 , , , ,
Η έκθεση ζωγραφικής του Στράτου Βαμβακούση που έφυγε πρόσφατα, έτσι ξαφνικά   χωρίς να καταλάβουμε το πώς και το γιατί, παρόλο που εμείς προσωπικά δεν τον είχαμε γνωρίσει, μας άφησε άναυδους. Γιατί η ζωγραφική του, επηρεασμένη από τη μυθολογία, μας ταξίδεψε στους τόπους των παραμυθιών, της φαντασίας, όπου ζωντανεύουν χρώματα ανεξίτηλα, το κόκκινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί, η ώχρα, χρώματα καθαρά σαν εκείνα του δύοντος ή του ανατέλλοντος ήλιου, πάνω σε μορφές ωραίες γυναικών, αλόγων, μυθικών πλασμάτων.

7/16/17

Το μαγικό κουτί

By 15:40 , , ,
Είναι τετράγωνο ή εν πάσει περιπτώσει ορθογώνιο, ξύλινο, με μια φυσούνα να εξέχει από τη μια του πλευρά που καταλήγει σε ένα αόρατο μάτι, και στέκεται σε κάτι μικρά ποδαράκια. Όχι δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι μια φωτογραφική μηχανή του 19ου αιώνα. Τη βλέπουμε ζωντανή, αμήχανη,  πλέον νεκρή,  να στέκεται ως μουσειακό είδος στην έκθεση της Συλλογής  Φωτογραφίας Μάνου Ελευθερίου, που παρουσιάζει φωτογραφίες, αντικείμενα και κειμήλια από την πολύτιμη συλλογή του, για την πάλαι ποτέ φωτογραφική τέχνη, που άνθισε στη Σύρο τις δεκαετίες 1860-1870.

7/06/17

Στο εργαστήρι του καλλιτέχνη Χρήστου Παπαδούλη: Λαξεύοντας το ωραίο

By 15:24 , , ,
Κορμιά γυμνά λαξευμένα, τα αγγίζεις και νομίζεις ότι αγγίζεις ένα δέρμα βελούδινο. Κι όμως, είναι μάρμαρο. Δεν το πιστεύεις ότι αυτό το σκληρό υλικό μπορεί να γίνει τόσο μαλακό και απαλό στην υφή. Είναι η κλασσική ομορφιά τους που σε συνεπαίρνει, και δεν πιστεύεις στα μάτια σου και στα χέρια σου. Μόνο μιλιά που δεν έχουν. Μιλούν όμως μέσα από τα σώματα, την ακινητοποιημένη τους κίνηση, την υπόκωφη λάμψη της αρμονίας που εκπέμπουν. Είναι το ωραίο, το αρχαίο ελληνικό κάλλος, αυτό που εμπνέει τον γλύπτη Χρήστο Παπαδούλη.
Ο Χρήστος Παπαδούλης με τον εγγονό του Βασίλη

6/24/17

«Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρήν»: Οι άνθρωποι πίσω από τα τείχη που έχτισαν…

By 13:00 , , , , ,
Ένα θεατρικό έργο με πολλές αναφορές και νοήματα, για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά που διαλέγουμε να χτίσουμε εμείς οι ίδιοι , περιχαρακωμένοι πίσω από ιδεολογικές, θρησκευτικές, κοινωνικές ή άλλες προκαταλήψεις. Τα τείχη του φανατισμού, που σκοτώνουν κάθε συναίσθημα, ακόμη και το γονεϊκό, οδηγώντας τους ανθρώπους στη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. Αυτός είναι ο πυρήνας του αριστουργηματικού έργου του Τζεφ Μπάρον, «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρήν», που είδαμε σε μια θαυμάσια παράσταση στο Θέατρο «Απόλλων» από τον Θεατρικό Πολιτιστικό Όμιλο Σύρου.

6/12/17

Η μνημειακή γλυπτική του Κώστα Βαρώτσου στη Σύρο

By 14:53 , , , , ,
«Το κοινό της τέχνης μου είναι ο απλός πολίτης, αυτός ο άνθρωπος που σηκώνει τη μαγκούρα του να με χτυπήσει γιατί του πειράζω την επέκταση του σαλονιού του, που είναι ο δημόσιος χώρος. Εκεί χρειάζεται σεβασμός. Εκεί χρειάζεται να αφουγκραστείς κάποιες αξίες και κάποιες ενέργειες οι οποίες είναι πολύ σημαντικές, είναι οι ενέργειες της ιστορίας».

3/08/17

«Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους»

By 13:00 , , , ,



«Οι γλώσσες δεν φταίνε που είναι νεκρές αλλά εμείς που δεν ξέρουμε να τις διαχειρισθούμε έτσι ώστε να αποκτήσουν δύναμη και σημασία», λέει ο Δήμος Αβδελιώδης, ο σκηνοθέτης που τολμάει να μεταφέρει στη σκηνή και να ενσαρκώνει τεραστίου μεγέθους λογοτεχνικά κείμενα, στη πρωταρχική τους γλώσσα.
Οι παραστάσεις του ήρθαν και στο Θέατρο Απόλλων στο μικρό μας νησί, και ήταν τιμή για μας να γίνουμε θεατές και συμμέτοχοι σε έργα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως η «Πλάτωνος Απολογία Σωκράτους».
 Δέος. Μόνον αυτή η λέξη ταιριάζει σ’ αυτό που νιώσαμε

9/08/16

Ρεμπετάνγκο: Ένα αταίριαστο ζευγάρι

By 15:22 , , , , , ,
«Αρκετοί έχουν επισημάνει κάποιες συγγένειες μεταξύ του τάγκο και των Ρεμπέτικων, όχι βέβαια στην μουσική αλλά στο περιεχόμενο των στοίχων και την συσχέτιση της προέλευσης με το κοινωνικό περιθώριο. Αυτές οι συγγένειες πάντως δεν πρέπει να υπερτιμώνται γιατί το τάγκο του 20ού αιώνα είναι βασικά ένα έντεχνο μουσικό είδος με διαταξική απήχηση, και οι αναφορές των στοίχων στις εμπειρίες ανθρώπων του περιθωρίου συνιστούν περισσότερο νοσταλγικό ρομαντισμό για το ήθος μιας άλλης εποχής παρά άμεση έκφραση αυτού του ήθους». (Wikipedia)

9/03/16

Scripta manent. Tα γραπτά μένουν, στην Ερμούπολη

By 13:22 , , , , , ,
 Η δημιουργία και εξέλιξη της τυπογραφίας στην Ερμούπολη τον 19ο αιώνα



Η Σύρος είναι μοναδική, όχι για τη φυσική της ομορφιά, αν και αυτή δεν της λείπει, αλλά για την ιστορία της. Η Σύρος είναι το μοναδικό αστικό νησί στο Ανατολικό Αιγαίο και απέχει  πολύ από το να είναι ένα κλασσικό κυκλαδονήσι.
Η Σύρος είχε την τύχη να μην την έχει πατήσει πόδι τούρκου. Προστατευμένη σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας από τους γάλλους, ήταν το καταφύγιο προσφύγων, πρώτα των χιωτών μετά την καταστροφή της Χίου και αργότερα των μικρασιατών μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Έτσι, σ’ αυτό το νησί, σε εποχές όπου η Ελλάδα άρχιζε να γεννιέται ως έθνος, και μάλιστα σε ένα πολύ μικρό κομμάτι της, στη Σύρο γίνονταν θαύματα. Πρώτο και κύριο, η δημιουργία της πρωτεύουσας του νησιού, της Ερμούπολης. Και είναι η μοναδική πρωτεύουσα κυκλαδίτικου νησιού που δεν ονομάζεται «Χώρα» αλλά έχει ένα καθαρά αστικό όνομα παρμένο από την αρχαία ελληνική ιστορία.

7/31/16

Σταύρος Ξαρχάκος: Η εμπειρία!

By 15:34 , , , , , ,

«Εμείς που μείναμε θα βγούμε μια βραδιά
Για τους νεκρούς θ’ ανάψουμε λιβάνι
Και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει
Θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
Και κούνια για τ’ αγέννητα παιδιά»

Τρεις μέρες με μαέστρο και δάσκαλο το Σταύρο Ξαρχάκο, δεν είναι λίγες! Πρόβες, πρόβες, πρόβες για τη μεγάλη στιγμή, τη συναυλία προς τιμήν ενός από τους τρεις μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες της νεώτερης Ελλάδας,, το Σταύρο Ξαρχάκο, που ένας από τους συναδέλφους δημοσιογράφους αποκάλεσε «γιό του Απόλλωνα»! Ποτέ μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχα μια τέτοια εμπειρία στο θαυμαστό αυτό νησί όπου έχω την τιμή να κατοικώ, τη Σύρο.

7/27/16

«ΑΙΓΑΙΟ Μικρογραφίες»

By 20:35 , , , , ,



Με αυτό τον απέριττο αλλά εξόχως εκφραστικό τίτλο, ονοματίζει τη νέα του δουλειά ο γνωστός συριανός καλλιτέχνης Γιάννης Βέλλης, που φιλοξενείται, όπως κάθε χρόνο,  στον χώρο-εργαστήρι του, την «Αποθήκη» (Απόλλωνος 4, Σύρος). Η έκθεση ξεκινάει την Πέμπτη 28 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 4 Σεπτεμβρίου. Οπότε οι φιλότεχνοι συριανοί-και όχι μόνο-θα έχουν όλο το χρόνο να την επισκεφθούν, να την απολαύσουν, να εξερευνήσουν την «ψυχή» των νέων δημιουργημάτων του Γιάννη.
Ένα μεγάλο μέρος της νέας δουλειάς του, έγινε με αφορμή το προσφυγικό αλλά με κεντρικό άξονα, όχι τις δακρύβρεχτες εικόνες που είδαμε στην τηλεόραση, αλλά το ίδιο το Αιγαίο, ως ιστορική κοιτίδα του πολιτισμού και του ανθρωπισμού ανά τους αιώνες.
 «Αιγαίο. Μπλε, κύματα, πέλαγος, ομορφιά.
Αιγαίο. Μαύρο, φουρτούνα, ελπίδα, υγρός τάφος.

7/11/16

Γιάννης Βαλυράκης, Electric Cinema

By 15:27 , , ,

Άνοιξε τις πύλες της στην αίθουσα Βάτη στην Ερμούπολη η έκθεση ενός από τους σύγχρονους καταξιωμένους ζωγράφους, του Γιάννη Βαλυράκη. Τα έργα του, επηρεασμένα από την ηρωική εποχή του σελιλόιντ, όπου οι φίλοι της 7ης τέχνης στέκονταν εκστατικοί μπροστά στις τεράστιες αφίσες των ταινιών, πολύχρωμες, ζωγραφιστές φωτογραφίες, αλλά και από την pop art. Οι πίνακες, σκληροί, εντυπωσιακοί, γεμάτοι νεύρο,  παντρεύουν την κλασσική ζωγραφική με τις πιο σύγχρονες εικαστικές τεχνικές.

Για εμένα

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.

Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.

Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».