Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θέατρο Απόλλων Σύρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θέατρο Απόλλων Σύρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
6/13/18
Λεπτή καυστική ειρωνεία, κεντημένη με το βελονάκι
σάτιρα των ηθών της συριανής κοινωνίας του 19ου αιώνα, αλλά και το
ψυχογράφημα ενός συζύγου που έχασε την ψυχική του ηρεμία και τη γαλήνη, όταν
διαπίστωσε ότι η γυναίκα του δεν ήταν «αθώα περιστερά» όπως πίστευε μέχρι
πρότινος, αλλά μια φιλάρεσκη γυναίκα που, εξαιτίας αυτής της φιλαρέσκειάς της,
φλερτάριζε αθώα με τους άνδρες-ελίτ της συριανής κοινωνίας, αγνοώντας εκείνον,
τον σύζυγόν της, τρέχοντας ολημερίς κι ολονυχτίς σε χοροεσπερίδες, που εκείνη
την εποχή ήταν στο φόρτε τους, στην αριστοκρατική Σύρο.
4/29/18
Η φωνή και η ομορφιά
Και η
μουσική. Και μια θεά. Μια Ντίβα. Και να είναι ελληνίδα. Η ομορφότερη γυναίκα
που έχω δει ποτέ, μου είπε ο αδελφός μου για τη Φωτεινή Δάρρα. Και να την έχεις
μπροστά σου, σε ένα από τα θεωρεία του Θεάτρου Απόλλων στο μικρό νησί της
Σύρου, και να μην πιστεύεις στα μάτια σου και στ’ αυτιά σου. Κατά τη γνώμη
μου-και πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν πάρα πολλοί μαζί μου- η μεγαλύτερη σύγχρονη
τραγουδίστρια της χώρας μου. Είμαι ευτυχής που πήγα και την είδα και την
άκουσα. Γιατί άλλο είναι να την ακούς και να την «βλέπεις» από το youtube και άλλο
δια ζώσης.
3/10/18
Μια επιτυχημένη γυναίκα
Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Στις 8 Μαρτίου,
λέει, γιορτάζουν οι γυναίκες. Οι άντρες δεν έχουν επετειακή γιορτή. Δεν υπάρχει
καμία ανάγκη για να έχουν. Επομένως και η ύπαρξη ακόμη της επετείου της
λεγόμενης «Γιορτής της γυναίκας», δείχνει φυλετική ανισότητα, την οποίαν
δυστυχώς καλλιεργούν οι ίδιες οι γυναίκες. Γιατί, κορίτσια, πρέπει να έχουμε
μιαν επέτειο για το φύλο μας; Έχουμε
ανάγκη από προστάτες; Έχουμε ανάγκη από μπαστουνάκια; Ή από επιβεβαίωση;
Όχι. Ο μοναδικός μας εχθρός σήμερα, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο-γιατί ο άλλος
μισός ανήκει στη σκοτεινή πλευρά-είμαστε εμείς οι ίδιες.
10/21/17
Από τον Όλυμπο στην Αθήνα
Τι θα γινόταν αν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου κατέβαιναν
στη σύγχρονη Αθήνα για να μας σώσουν από την-όχι μόνον οικονομική αλλά και
πολιτισμική-κρίση; Τι θα έβλεπαν; Πώς θα ενεργούσαν; Σ’ αυτό το ερώτημα
προσπαθεί να δώσει απάντηση η καταπληκτική επιθεώρηση-σάτιρα του Γρηγόρη
Γαλαντή που ανέβηκε με τεράστια επιτυχία στο Θέατρο Απόλλων στην Ερμούπολη,
πριν από μια βδομάδα.
9/21/17
Βρώμικες Ιστορίες: «Αυστηρώς ακατάλληλο»
Μια παράσταση επαγγελματικής τελειότητας, που κάνει
το κοινό να παραληρεί από τα γέλια, ήταν αυτή που είδαμε από τον Θεατρικό Όμιλο
«Απόλλων» με το έργο του άγγλου θεατρικού συγγραφέα Barry Keeffe, «Βρώμικες ιστορίες». Μαύρο
χιούμορ, σαρκασμός, τολμηρές λέξεις που «δεν πιάνουμε στο στόμα μας» αλλά που
συνηθίζουμε να τις λέμε κάθε μέρα, διατρέχουν κάθε σκηνή του έργου, που όσο
περνάει η ώρα φτάνει σε ένα απίστευτο κρεσέντο με απίστευτες καταστάσεις.
Για εμένα
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.
Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.
Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».