Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Στις 8 Μαρτίου,
λέει, γιορτάζουν οι γυναίκες. Οι άντρες δεν έχουν επετειακή γιορτή. Δεν υπάρχει
καμία ανάγκη για να έχουν. Επομένως και η ύπαρξη ακόμη της επετείου της
λεγόμενης «Γιορτής της γυναίκας», δείχνει φυλετική ανισότητα, την οποίαν
δυστυχώς καλλιεργούν οι ίδιες οι γυναίκες. Γιατί, κορίτσια, πρέπει να έχουμε
μιαν επέτειο για το φύλο μας; Έχουμε
ανάγκη από προστάτες; Έχουμε ανάγκη από μπαστουνάκια; Ή από επιβεβαίωση;
Όχι. Ο μοναδικός μας εχθρός σήμερα, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο-γιατί ο άλλος
μισός ανήκει στη σκοτεινή πλευρά-είμαστε εμείς οι ίδιες.
Οι ανασφάλειές μας. Η
υποτίμηση της δύναμής μας. Η μη συνειδητοποίηση πως όχι μόνον δεν είμαστε το
ασθενές φύλο, αλλά το ισχυρό και κατά πολύ ικανότερο του λεγόμενου «ισχυρού».
Κι ακόμα, η ζηλοφθονία μεταξύ μας. Γυναίκα εναντίον γυναίκας.
Κατά τα άλλα, πρέπει κάποτε να πιστέψουμε σ’ αυτό
που είναι τόσο καθαρό στην πραγματική ζωή, ότι εμείς οι γυναίκες, από την ίδια
μας τη φύση, είμαστε πολύ πιο ικανές και πιο δυνατές από τους άντρες. Ικανές να
βγάλουμε την ανθρωπότητα από τη μιζέρια, τον εκφυλισμό και την παρακμή. Να
δούμε πως ο κόσμος ολόκληρος, είναι γεμάτος από πετυχημένες, δυναμικές και
ικανές γυναίκες, που πλέον σε πολλές περιστάσεις έχουν πάρει στα χέρια τους όχι
μόνο τη ζωή τους αλλά συμμετέχουν ως ενεργές πολίτισσες σε όλες τις δραστηριότητες και εκδηλώσεις της κοινωνίας,
από τα καθήκοντά τους ως μητέρες μέχρι τις δεξιότητες στην εργασία, στα
ενδιαφέροντα, στις ασχολίες, στην κοινωνική ζωή.
Μια από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες που έχω
γνωρίσει, η οποία δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια προβολής, επιβράβευσης και
επιβεβαίωσης των μεγάλων ικανοτήτων της, είναι η Αλίς Λαμπάρς. Είναι γαλλίδα,
έχει σπουδάσει μουσική και έχει κάνει καριέρα στη Γαλλία, αλλά ζει στην Ελλάδα
και μάλιστα στην Σύρο. Εδώ λοιπόν τη γνωρίσαμε, όταν ανέλαβε την διεύθυνση της
Φιλαρμονικής του Δήμου, την παιδική χορωδία, την χορωδία ενηλίκων του Μουσικού
Ομίλου Σύρου και πρόσφατα τη χορωδία των φοιτητών του πανεπιστημιακού τμήματος
Αιγαίου που εδρεύει στο νησί.
Γλυκιά και μαζί δυναμική, ευγενική και μαζί ηγετική,
καταπληκτική δασκάλα και μαέστρος, μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να διπλασιάσει
τη Φιλαρμονική και τις χορωδίες την καθοδήγηση των οποίων έχει αναλάβει.
Η Αλίς
είναι μια επιτυχημένη γυναίκα που δίνει όλο της το είναι σ’ αυτή την παγκόσμια
γλώσσα της μουσικής. Οι μαθητές της, κι εγώ μαζί, τη λατρεύουμε. Γιατί
επιβάλλεται και μας μαθαίνει, εκτός από μουσική, την πειθαρχία, την ομαδικότητα και τον
αλληλοσεβασμό, στοιχεία απαραίτητα για κάθε δημιουργική ομάδα που θέλει να έχει
ένα καλό αποτέλεσμα, στοιχεία που δυστυχώς
δεν έχουμε μάθει σαν λαός, κι όμως είναι τόσο απαραίτητα αν θέλουμε να
παράγουμε έργο και να έχουμε θετικό αποτέλεσμα στη δουλειά μας ή στην εργασία
μας.
Έτσι λοιπόν, η συριανή κοινωνία τίμησε την Αλίς
Λαμπάρς στις 8 Μαρτίου, ημέρα της γυναίκας, στο Θέατρο Απόλλων, σε μιαν
εξαιρετική εκδήλωση όπου η μαέστρος παρουσίασε ένα δείγμα από τη δουλειά της
στη Φιλαρμονική, στο Πανεπιστήμιο και
στη χορωδία του Μουσικού Ομίλου Σύρου.
Μια γυναίκα σπουδαία, χαρισματική, επιτυχημένη,
χωρίς να σπαταλάει την ενέργειά της στα
πολλά λόγια, επειδή, όπως είπε στον σύντομο χαιρετισμό της, «για πρώτη φορά
σκέφτηκα ότι είμαι γυναίκα όταν γνώρισα τον άντρα μου. Μέχρι τότε δεν με είχε
απασχολήσει ποτέ αυτό».
Μια γυναίκα που δεν έχει ανάγκη από κολακείες,
φιλοφρονήσεις, στηρίγματα και επιβεβαιώσεις. Μια αληθινή γυναίκα!
