7/27/16
Με
αυτό τον απέριττο αλλά εξόχως εκφραστικό τίτλο, ονοματίζει τη νέα του δουλειά ο
γνωστός συριανός καλλιτέχνης Γιάννης Βέλλης, που φιλοξενείται, όπως κάθε
χρόνο, στον χώρο-εργαστήρι του, την
«Αποθήκη» (Απόλλωνος 4, Σύρος). Η έκθεση ξεκινάει την Πέμπτη 28 Ιουλίου και θα
διαρκέσει μέχρι τις 4 Σεπτεμβρίου. Οπότε οι φιλότεχνοι συριανοί-και όχι μόνο-θα
έχουν όλο το χρόνο να την επισκεφθούν, να την απολαύσουν, να εξερευνήσουν την
«ψυχή» των νέων δημιουργημάτων του Γιάννη.
Ένα μεγάλο
μέρος της νέας δουλειάς του, έγινε με αφορμή το προσφυγικό αλλά με κεντρικό
άξονα, όχι τις δακρύβρεχτες εικόνες που είδαμε στην τηλεόραση, αλλά το ίδιο το
Αιγαίο, ως ιστορική κοιτίδα του πολιτισμού και του ανθρωπισμού ανά τους αιώνες.
«Αιγαίο. Μπλε, κύματα, πέλαγος, ομορφιά.
Αιγαίο. Μαύρο, φουρτούνα, ελπίδα, υγρός τάφος.
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, το Αιγαίο έχει δύο
όψεις· ειδικά στις μέρες μας. Το χρώμα του μας συνεπαίρνει, ο ήχος των κυμάτων
του μας ηρεμεί. Φέρνει στο νου ταξίδια, ηλιοβασιλέματα, καραβάκια, γαλήνη, αλλά
και στοχασμό. Για κάποιους είναι το σπίτι τους και για άλλους το καταφύγιο των
διακοπών τους. Για κάποιους «άλλους», όμως, έγινε η οδός διαφυγής τους, ο
δρόμος προς την ελπίδα ή το τελευταίο τους «λιμάνι», αναφέρει ο Γιάννης Βέλλης,
που με τις μικρογραφίες του αποτίει φόρο τιμής και στις δύο αυτές όψεις του
Αιγαίου. Αλλά στην έκθεσή του θα δούμε και έργα μεγαλύτερων διαστάσεων, οπτικά «κολάζ»
που αναδεικνύουν τις διαφορετικές πλευρές του δικού του πελάγους.
Ο Γιάννης Βέλλης είναι γλύπτης
και ζωγράφος μαζί. Τον επισκεφθήκαμε πριν από ένα μήνα στην «Αποθήκη», έναν
χώρο που είναι ο ίδιος έργο τέχνης, με τις πετρόκτιστες καμάρες του και τον
μεγάλο πάγκο στο διάδρομο της εισόδου. Τα έργα του είναι αναπόσπαστα κομμάτια
του χώρου, διαμορφώνοντας ένα σκηνικό δημιουργίας.
Πέρυσι είχαμε εντυπωσιαστεί όλοι
από τις «μάσκες» του, φέτος όμως θα δούμε κάτι ολότελα διαφορετικό. Το κοινό
στοιχείο σε όλα του τα έργα, είναι ότι το υλικό πάνω στο οποίο δουλεύει,
αποτελείται από σπαράγματα ξύλων, απομεινάρια πλεούμενων μεγάλων και μικρών,
που διαλύθηκαν πριν από χρόνια και εγκαταλείφτηκαν στα καρνάγια του νησιού. Κι
ακόμα, κομμάτια από ξύλα, κορμούς, πέτρες, βότσαλα, που σύρθηκαν από τις
παλίρροιες και τις φουρτούνες έξω στις ακτές. Απομεινάρια ταξιδιών στις
θάλασσες του Αιγαίου, που πέθαναν αλλά ξαναζωντάνεψαν από το χέρι του
δημιουργού, του γήινου, του ανθρώπου. Και του χρόνου θα ξαναταξιδέψουμε μαζί
σου, Γιάννη. Καλή επιτυχία.
(Διάρκεια έκθεσης: 28 Ιουλίου –
4 Σεπτεμβρίου 2016
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά
19:30 – 22:30).
Για εμένα
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.
Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.
Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».