Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευθανασία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ευθανασία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

5/08/20

ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ (μέρος 2)

By 13:22 , , , , , , No comments

*Ζούμε σε παράξενους καιρούς. Βρισκόμαστε στη μέση ενός κυκλώνα αλλαγών, και όπως είναι γνωστό, αυτός που βρίσκεται στο κέντρο των κυκλώνων βιώνει μιαν αφύσικη ηρεμία και νηνεμία και δεν γνωρίζει τι γίνεται παραέξω.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει στον κόσμο του COVID 19.
Ο φόβος θανάτου από την πανδημία είναι μια φυσική αντίδραση καθώς το ένστικτο της επιβίωσης είναι ακόμη ζωντανό και αποτελεί το όπλο επιβολής της ζωής. Ωστόσο, έχει κανένας την εντύπωση πως η ίδια η πανδημία, αποτελεί μια καλή ευκαιρία για τα κράτη και τις εξουσίες να επιβάλλουν αλλαγές στο σύστημα, στον τρόπο διακυβέρνησης, στις κοινωνίες, στον τρόπο ζωής και στις συνήθειες των ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα. (*πίνακες, Κώστας Καταγάς)

4/26/20

Περί θανάτου κι ευθανασίας (μέρος 1ο)

By 12:22 , , , , No comments

Η ανθρώπινη αγέλη, απορημένη, αμήχανη, φοβισμένη, αντικρίζει κατάματα το γεγονός ότι το πλάσμα που λέγεται άνθρωπος είναι ίσως το πιο ευάλωτο ζώο πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη, αφού ένα ανεπαίσθητο ον, αόρατο και άπιαστο μας επιτίθεται εν είδη εξολοθρευτή και αλλάζει άρδην όλα όσα γνωρίζαμε και βιώναμε μέχρι σήμερα. Πρωτόγνωρα πράγματα συμβαίνουν τώρα . Και υποπτευόμαστε ότι ποτέ πια η ζωή μας δεν θα είναι ίδια όπως πριν από την πανδημία.
Βρισκόμαστε στη μέση ενός υγειονομικού κυκλώνα. Η  εικόνα του μαυροντυμένου Χάρου με το δρεπάνι στο χέρι, μια εικόνα αρχέτυπη, πάει χέρι χέρι με εκείνην ενός στρουμπουλού και χαρούμενου βρέφους. Η ζωή χέρι χέρι με το θάνατο.
Και μέσα στον εγκλεισμό μας, θέτουμε διάφορα υπαρξιακά ερωτήματα, όπως, ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας, η ματαιότητα διαφόρων πράξεων και συνηθειών μας, τι είναι αυτή η ζωή που ζούμε, ποια είναι η γυμνή αλήθεια για τη ζωή μας κι αν το να ζούμε  καλά αξίζει περισσότερο από το να ζούμε πολύ.

11/04/17

Περί θανάτου

By 12:34 , ,


« Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος. Γιατί, ό, τι αποσυντίθεται παύει να αισθάνεται. Και ό, τι δεν αισθάνεται δεν μας αφορά». (Επίκουρος)

Τι γίνεται αλήθεια με το θάνατο; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να τον αποδεχθούμε; Γιατί τον φοβόμαστε τόσο πολύ παρόλο που γνωρίζουμε πως είναι αναπόφευκτος και πως είναι μέρος της ζωής; Γιατί κλαίμε και οδυρόμαστε μπροστά στη θέα του; Κλαίμε για τον νεκρό ή για μας; Μήπως κλαίμε επειδή βλέπουμε τον εαυτό μας στη θέα του νεκρού, σαν σε έναν καθρέφτη;

Για εμένα

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.

Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.

Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».