1
Για μια
στιγμή
Η
ευτυχία
Έρχεται
Αλλάζει
όνομα και φεύγει.
2
Μέτρα
Ένας
Δύο
Τρεις
Τέσσερεις
τοίχοι
Χαραγμένοι
με μνήμες και θάνατο.
Μέτρα
Μια
Δυό
Τρεις
Τέσσερεις
μέρες
Χαραγμένος
ο χρόνος με μνήμες και θάνατο.
Γυμνός ο
καιρός
Το
κρεβάτι
Το
παράθυρο με τις ελπίδες.
3
Υπομονή.
Στο
παλιό μας σπίτι
Θα
ξανασυναντηθούμε
Θα δούμε
αγγέλους βαλσαμωμένους
Κάτι
σημάδια
Από τα
τσόκαρα της γιαγιάς
Ένα
ξεροκόμματο
Παρατημένο
στο παράθυρο.
Και τα
πουλιά τα παραμύθια
Θα μας περιμένουν
στη γριά
φωτιά στο τζάκι
Με τα
σκελετωμένα χέρια.
4
Ρίζωσε
κάπου στην αυλή ένας πλάτανος
Έθαψε τα
παράθυρα
Έδιωξε
τα παιδιά.
Παραπονεμένη
η ζωή
Ψάχνει
από πόρτα σε πόρτα
Από
δεκάρα σε δεκάρα
Μια
φωλιά για τον αλήτη
Μια τρύπα για τον ωραίο φονιά
Ένα
κλειδωμένο βιβλίο για τον έμπορο.
5
Ψάξε, ψάξε
για το αύριο.
Ένας ύπνος μουρμουρίζει παραμύθια
Μέσα στο
σβησμένο τζάκι του πρόσφυγα.
Ψάξε,
ψάξε για τον άνεμο.
Στα
λιμάνια είναι μια γυναίκα
Που
ταξιδεύει από άντρα σε άντρα.
6
Αν λες
αλήθεια
Θαρθώ να
ακουμπήσω τους αγκώνες στο παράθυρο
Να
τραγουδήσω το φώς.
Θα φτάσω
μέχρι τις ρίζες των δέντρων
Για να
καρφώσω εκεί τα χέρια σου
Για
πάντα.
Σήμερα
ακούμπησα τους αγκώνες στο παράθυρο
Έφτασα
μέχρι τις ρίζες των δέντρων
Καρφώνοντας
τα χέρια σου εκεί
Μνημείο
για πάντα της αγάπης.
7
Και το
ρολόι
Στεγνό
Μας
προδίδει.
Δεν
είναι μόνο οι άνθρωποι
Είναι κι
ο χρόνος που φεύγει
Στην
αγωνία της νύχτας
Αγρύπνια
Δίχως
σύνορα
Δίχως
αστέρι να μας οδηγήσει.
Δεν
πειράζει
Μάθαμε και χωρίς
αστέρι.
8
Στο περιβόλι
σου
Υπάρχει
θέση για όλους
Για τους
ανθρώπους
Για τα
σκυλιά.
Σκύβεις
στην καρδιά σου
Και τα
βλέπεις όλα
Τους
ανθρώπους
Τα
σκυλιά.
Σκύβεις
στην κραυγή σου
Πέφτεις
μέσα
Και
πνίγεσαι.
9
Ήρθες
κοντά μου μια στιγμή
Και μετά
πάλι πίσω
Δικοί
σου είν’ όλοι αυτοί οι λυγμοί
Πώς να
τους εμποδίσω.
Η νύχτα
κομματιάζει τη στιγμή
Ρωγμές
τα λόγια σου στον τοίχο
Τουφέκισα
το αντίο
Για να
γυρίσω
Στη γνώριμη σιωπή.
10
Ένα
παιδί
Χτυπάει
το τζάμι
Της
μεγάλης γνώσης
Ας μην
ανοίξει θεέ μου
Τούτο το παράθυρο.
11
Αντίο
στιγμή
Πόσο
ήσουνα βιαστική
Σαν
όραμα τρελή
Αντίο
χαρά
Το
πράσινο μαντήλι σου ανεμίζει
Κι εγώ
Ο
ταγμένος σ’ αυτό τον κόσμο
Σε χαιρετώ.
12
Η γη μας
μικρή
Και το
μπόι του ανθρώπου σκαλισμένο στην πέτρα
Ακούγοντας
για το χτες και κοιτώντας το
Γυρνώντας
το βλέμμα στις ρυτίδες της γης.
Παραμύθια
παλιά λέμε τώρα
Που τ’
ακούν οι γονείς μας και κλαίνε.
Ξεχασμένες
γωνιές και σεντούκια της μνήμης
Λείψανα
όλμων που κανείς δεν κοιτάζει.
Κι όμως
για σκέψου
Πόσες
κηλίδες άφησαν στον ουρανό
Αυτά τα παραμύθια.
13
Η νύχτα
μας συμβούλεψε
Να
ξεχάσουμε
Μα εμείς
ξεχάσαμε τη λησμονιά.
Γαλήνη
Ωραία
θεά
Σε
χάσαμε
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου