5/18/17

Ψάξε, δημιουργέ!


Μέσα στο πολιτισμικό σκουπιδαριό, μοιάζουμε με τους άπορους που ξεψαχνίζουν τους σκουπιδοτενεκέδες για να βρουν κάτι να φάνε. Έτσι κάνουμε κι εμείς, οι λάτρεις του ωραίου, της τέχνης, της δημιουργίας και των μεγάλων δημιουργών. Και βρίσκουμε. Είμαστε ευλογημένοι που, σ’ αυτό το μικρό νησί του Αιγαίου, τη Σύρο, έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε και να ακούμε σημαντικούς καλλιτέχνες, σ’ αυτό το διαμάντι-το σπάνιο-, το Θέατρο Απόλλων.
Είμαστε ευλογημένοι που είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε ακροατές και θεατές ενός από τους σπουδαίους καλλιτέχνες, από αυτούς που ψάχνονται πάντα, που ανανεώνονται, που δεν βολεύονται πάνω στις δάφνες και τη φήμη τους, για να μας δώσουν κάτι νέο, ποιοτικό, καλύτερο.
Μιλάμε για τη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Ενός γνήσιου δημιουργού, που μας ανεβάζει την ψυχή στον ουρανό με τη μουσική του. Ενός καλλιτέχνη που δουλεύει σκληρά, ποτέ δεν επαναπαύεται και πάντα ψάχνει, ψάχνει, ψάχνει.
Μας χάρισε μια βραδιά αλησμόνητη ο Αλκίνοος, την Τετάρτη το βράδυ, στο μοναδικό Θέατρο Απόλλων, μαζί με την Ορχήστρα των Κυκλάδων του Νίκου Κυπουργού, τους μουσικούς της και την Παιδική της Χορωδία, που μας έπεισαν πως ναι, ο πολιτισμός στη Σύρο ποτέ δεν θα σβήσει, ποτέ δεν θα χαθεί μέσα στον κάδο με τα σκουπίδια.

Ο Αλκίνοος που απλώνει τα μουσικά φτερά του παντού: Από την μπαλάντα και το ρεμπέτικο, μέχρι τον Χατζηδάκη και τη μεσσαιωνική μουσική.
Ένα κουαρτέτο εγχόρδων με τέσσερεις καταπληκτικές γυναίκες, τη Λένα Χατζηγρηγορίου που έπαιζε όλων των ειδών τα όργανα  (φλογέρες, βιολί), τη Σοφία Ευκλείδου (τσέλο), τη Δόμνα Καραγιάννη (βιολί) και την Ολυμπία Τασσοπούλου (βιόλα). Μια ομάδα μουσικών, με τους Νίκο Απέργη (ακορντεόν), Βαγγέλη Αραγιάννη (κοντραμπάσο), Βούλα Γλύκα (πιάνο), Ιωάννα Κατσάρα (κλαρινέτο), Δόμνα Καραγιάννη (βιολί), Αντώνη Κονσολάκη (μπουζούκι, μαντολίνο), Σοφοκλή Κοσκινά (ούτι), Αποστόλη Μαρή (κανονάκι), Μάκη Πρίντεζη (κιθάρα), Νίκο Ρούσσο (πλήκτρα, πιάνο), Σοφία Σερέφογλου (φλάουτο), και Φώτη Τσαντήλα (τρομπέτα). Μια πλήρης ορχήστρα μαζί με τις σοβαρές, αγγελικές φωνές των 29 παιδιών που τα έδωσαν όλα υπό την καθοδήγηση της Ρένας Βέργου, που πλαισίωσαν σαν άξιοι συνδημιουργοί τον στιχουργό,  συνθέτη και τραγουδιστή Αλκίνοο, σε ένα πλούσιο ρεπερτόριο:

Ένα απάνθισμα από παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια που μας εντυπωσίασαν (Αχερόμπασαν, η Τριανταφυλλένη, τα’ Αη Γιωρκού κ.α.), ένα παλιό γαλλικό μεσαιωνικό τραγούδι με στίχους του Αλκίνοου, τα κλασσικά του Μάνου Χατζηδάκη (Κεμάλ, ο Γιάννης ο Φονιάς), τη σατυρική Χατζιδακιάδα, που όπως είπε ο Αλκίνοος ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης των δύο φίλων, του  Μάνου Χατζηδάκι και Νίκου Γκάτσου, με τον δεύτερο φτιάχνει ένα αυτοσχέδιο σατυρικό ποίημα στον πρώτο, το οποίο έμελλε να μελοποιήσει ο Αλκίνοος, τα διασκευασμένα ρεμπέτικα (η Προσευχή του Μάγκα του Μάρκου Βαμβακάρη), και βέβαια τα πασίγνωστα διαχρονικά τραγούδια του ίδιου του Αλκίνοου, παλιά και νεότερα ( Βόσπορος, όσα η αγάπη ονειρεύεται, ταξίδι, γυρισμός, ο χορτάτος, πέρασμα, απόγευμα στο δέντρο, ο κόσμος που αλλάζει, πάντα θα ξημερώνει, όνειρο ήτανε, βυθός κ.α.).
Υπέροχη μουσική, υπέροχοι στίχοι, «θάμαι κοντά σου όταν με θες», «Ξημέρωσε το καλοκαίρι/ Κι ήρθε ο ήλιος να το δει και πύρωσε», μας μαγνήτισαν.  Ο Αλκίνοος μιλά με τους στίχους του. Μιλά με τις μουσικές του. Με 13 προσωπικούς δίσκους και δεκάδες συμμετοχές σε έργα άλλων καλλιτεχνών, αναπνέει τον αγέρα του Αιγαίου και μας ταξιδεύει. Μουσικές που μέσα τους συναντιούνται οι δικοί μας ήχοι μαζί με τις αρμονίες του κόσμου. Ο Αλκίνοος με τη σεμνότητα του καλλιτέχνη που πειραματίζεται και ανοίγει νέους δρόμους. Άνθρωπος με βαθειά καλλιέργεια και πλατειές γνώσεις, επικοινωνιακός, που εκτός των άλλων διαθέτει κι ένα ιδιαίτερο, ευγενικό χιούμορ.  Αλλά ποτέ δεν θα τον βλέπαμε  στο νησί μας, αν δεν υπήρχε η κυρία Δέσποινα Παρασκευαΐδου, χορηγός της συναυλίας. Γιατί ως γνωστόν, και οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι και πρέπει να ζήσουνε με αξιοπρέπεια για να μας χαρίζουν την πνευματική τροφή που μας έχουν στερήσει όλοι οι άλλοι…

Μικρό βιογραφικό

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (19 Σεπτεμβρίου 1969) γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου. Η καλλιτεχνική του οικογένεια (ο πατέρας του είναι ζωγράφος και ο αδερφός του ποιητής) αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ίδιο.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία, φεύγει το 1989 για την Ελλάδα για να σπουδάσει με υποτροφία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης, περνάει στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία όμως θα εγκαταλείψει αργότερα. Το 1993 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ερμηνεύοντας το ρόλο του Μοσχίονα, στη Σαμία του Μενάνδρου. Το 1996 και πάλι στην Επίδαυρο ερμηνεύει το ρόλο του Απόλλωνα στην Άλκηστη του Ευριπίδη. Ακόμα, έχει εργαστεί στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 1993 με τίτλο Στην αγορά του κόσμου σε στίχους και μουσική του Νίκου Ζούδιαρη και ενορχήστρωση του Τάκη Μπουρμά. Συμμετέχει και η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία τον βοήθησε σημαντικά ώστε κυκλοφορήσει ο δίσκος αυτός. Ο δίσκος γνωρίζει επιτυχία με πιο γνωστό το τραγούδι «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι».
Το 1995 κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο του, Όπως μυστικά και ήσυχα. Οι στίχοι και η μουσική είναι και πάλι από το Νίκο Ζούδιαρη, ενώ η ενορχήστρωση από το Γιώργο Ανδρέου. Ξεχωρίζει το τραγούδι «Δεν μπορώ» και ο δίσκος αυτός, όπως και ο προηγούμενος, γίνεται χρυσός.
Ως τραγουδοποιός πρωτοεμφανίζεται το 1997 με το δίσκο Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος. Η ενορχήστρωση γίνεται από τον ίδιο και το Γιάννη Σπάθα. Όπως και στους δίσκους που θα ακολουθήσουν, οι στίχοι και η μουσική είναι δικοί του, ενώ το εξώφυλλο είναι σχεδιασμένο από τον πατέρα του, Άντη Ιωαννίδη. Η δουλειά του αυτή δέχεται εξαιρετικές κριτικές. Το τραγούδι που γίνεται περισσότερο γνωστό είναι το «Όσα η αγάπη ονειρεύεται».
Το Μάιο του 1999 έρχεται ο καινούργιος του δίσκος με τίτλο Ανεμοδείκτης. Στο δίσκο αυτό συμμετέχει ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο τραγούδι «Αδιέξοδο». Άλλα γνωστά τραγούδια από τον ίδιο δίσκο είναι τα «Με τόσα Ψέματα» και «Θα 'μαι κοντά σου (όταν με θες)».
Ακολουθεί το 2000 το Εκτός τόπου και χρόνου, που περιέχει ζωντανές ηχογραφήσεις από το Θέατρο Λυκαβηττού και το Θέατρο Παπάγου. Συμμετέχουν ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Δήμητρα Γαλάνη. Στο δίσκο αυτό ερμηνεύει εκτός από δικά του, τραγούδια και άλλων καλλιτεχνών, όπως του Χάρη & του Πάνου Κατσιμίχα, του Μάνου Λοΐζου, του Μάνου Χατζιδάκι, του Διονύση Σαββόπουλου, του Τζίμη Πανούση και του Ορφέα Περίδη.
Τον Ιούνιο του 2003 κυκλοφόρησε ο έκτος του δίσκος, Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή, με τον τίτλο να είναι εμπνευσμένος από το βιβλίο Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού, αγνώστου συγγραφέως, το οποίο και έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών.
Τον Απρίλιο του 2006 κυκλοφόρησε μαζί με το συνεργάτη του Μιλτιάδη Παπαστάμου το δίσκο ’Που Δύσην ως Ανατολήν, ο οποίος περιέχει παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια.
Τον Μάρτιο του 2009 κυκλοφόρησε ο δίσκος Νεροποντή.
Εκτός από την προσωπική του δισκογραφική δουλειά, έχει συμμετάσχει σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές συναδέλφων του ως ερμηνευτής, συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής και παραγωγός. Αποτέλεσμα των συνεργασιών αυτών, αποτελεί ο δίσκος του Συνάντηση, που περιέχει 31 τραγούδια από συμμετοχές του σε άλλους δίσκους την περίοδο 1994-2006, καθώς και το Μπαξέ τσιφλίκι του Βασίλη Τσιτσάνη ερμηνευμένο από τον ίδιο τον Αλκίνοο και μέχρι τότε ανέκδοτο τραγούδι.
Έχει συνεργαστεί με διάφορα σύνολα, όπως με την Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, τη Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, το Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Κρατική Ορχήστρα της Ελλάδας. Επίσης έχει εμφανιστεί στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Θέατρο Λυκαβηττού, ενώ κατά καιρούς έχει εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές.
Τέλος, έχει δώσει πολλές συναυλίες στο εξωτερικό, όπως στη Νέα Υόρκη, την Ιντιάνα, το Σικάγο, το Λονδίνο, καθώς και στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία, τη Γεωργία, την Αργεντινή και την Αίγυπτο στο πλαίσιο εκδήλωσης για τα εγκαίνια της Νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.










Για εμένα

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.

Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.

Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».