* (προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή της Αλκμήνης Ψιλοπούλου "Η επιστροφή"-εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ)
Το σώμα της ψυχής
Αυτό που αιωρείται
Ανάμεσα σε εκατομμύρια κύτταρα, νευροδιαβιβαστές
Ενεργειακά αερόστατα
Άστατα
Αυτή η ψυχή
Που πολλοί λεν πως δεν υπάρχει,
Το σώμα των αγγέλων που ονοματίζονται
Εκατοντάδες,
Αυτών που είναι πάνω στους αιθέρες
Κι εκείνων που πατούν εδώ
Στη γη
Με χνάρια των δακτύλων τους
Στο χώμα της βροχής
Και των άλλων που κατοικούν στα έγκατα
Με τα φυσερά τους ανάβοντας τις φωτιές των ηφαιστείων
Περιμένουν το σύνθημα.
Του Άη Γιώργη τη λόγχη που χρυσίζει στον ήλιο
Γεμάτη διαμάντια
Δάκρυα
Αιμάτινα χαράγματα
Αυτήν που ζωντανεύει στο φως του λύκου
Περιμένοντας
Με υπομονή
Ώρες
Μέρες
Χρόνια
Αιώνες
Να ξετρυπώσει το τέρας απ’ τη λόχμη του.
Και τότε η λόγχη
Θα ενωθεί με του Δία τους κεραυνούς
Και θα μαζευτούν στην αποκάλυψη οι άγγελοι
Οι ψυχές οι ανύπαρκτες σε κύκλο
Γύρω απ’ τον Άη Γιώργη
Να τον δουν
Ασπέροντα
Να χτυπάει το τέρας
Ανάμεσα στα μάτια
Ενώ το άσπρο του άλογο θα κυματίζει τις οπλές του στον
αέρα.
Και τότε μια φωνή θα φτάσει στους αιθέρες
Η φωνή των παιδιών που δεν πρόλαβαν να δουν το φως
Και η βροντή του λόγου του φωτός που θα πει
Το τέρας σκοτώθηκε, η εποχή των τεράτων τελειώνει
Η ζωγραφιά της εκκλησιάς τ’ Άη Γιώργη
Ζωντανεύει.
Και το αίμα των αθώων
Θα σηκωθεί απ’ το κρεβάτι της ιστορίας
και θα μιλήσει.
(9/10/2024)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου