Ήρθε λοιπόν η ώρα να διαβάσουμε –να ακούσουμε, να δούμε, να ζήσουμε-την άηχη φωνή των μεγάλων δημιουργών του ανθρώπινου πολιτισμού. Και είναι πολλοί. Και αρκετοί από αυτούς, ξεχασμένοι, παραγνωρισμένοι, άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα στη χώρα μας, σε μια κοινωνία που αρκείται στις μετριότητες, που ανεβάζει μετριότητες, που «κόβει» τα κεφάλια που περισσεύουν, πολύ συχνά στο όνομα της «ισότητας» και της «δημοκρατίας». Σε ένα σύστημα που δεν θέλει εκπαιδευμένους και συνειδητούς πολίτες, αλλά βολεύεται με το να κρατάει τις μάζες αποβλακωμένες, χωρίς άποψη, να τους κρατάει μέσα στη «Σπηλιά» του Πλάτωνα-για την οποία θα μιλήσουμε μέσα από αυτές τις σελίδες, εν καιρώ.
Και μας μπουκώνει το σύστημα με σκουπίδια. Μας δείχνει
σκουπίδια, μας ωθεί σε μαζικές τυφλές εκτονώσεις άνευ περιεχομένου, μέσα από τα
τηλεοπτικά κανάλια-που ευτυχώς σιγά-σιγά συνειδητοποιούμε τι ρόλο παίζουν και
με ποιους τρόπους προσπαθούν να μας ελέγξουν. Και γι αυτό θα μιλήσουμε κάποια
στιγμή, όταν έρθει η ώρα του. Κι από κοντά, μας έχουν ρίξει στην αγκαλιά των social media, ένα ακόμα όπλο μαζικής αποβλάκωσης,
όπου έχουμε το «ελεύθερο» να λέμε ο καθένας ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι,
αβασάνιστα και παρορμητικά, πετροβολώντας ο ένας τον άλλον, προσφέροντας την
διανοητική μας ενέργεια βορά στα σκυλιά του συστήματος.
Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μας, άλλος τρόπος για να
ξεφύγουμε από αυτή τη μέγγενη κι από αυτές τις παγίδες, παρά μόνον εάν σκάψουμε
βαθιά σε αυτά που μας κληρονόμησαν οι μεγάλες διάνοιες της ανθρώπινης ιστορίας
και σε αυτά που μας προσφέρουν νεότεροι σπουδαίοι διανοητές, μέσα από τα βιβλία
τους. Και οι μεγάλοι αυτοί άνθρωποι, ονομάζονται, συμβολικά, «ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ».
Έτσι λοιπόν θα ταξιδέψουμε μαζί με τις σκέψεις και
τους προβληματισμούς τους, μαζί με την ομορφιά των πολιτιστικών αγαθών που μας
κληροδότησαν στα γράμματα- την ιστορία,
τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο- αλλά και στις Καλές Τέχνες και στις πιο
σύγχρονες τέχνες, όπως το σινεμά.
Θα πρέπει εδώ να κάνουμε έναν διαχωρισμό: Είναι άλλο
πράγμα η διασκέδαση, και άλλο η ψυχαγωγία. Το λένε οι ίδιες αυτές οι λέξεις.
Διασκεδάζω, ήτοι, κάνω κάτι για να περάσει η ώρα μου ή αν θέλετε για να περάσω
ευχάριστα το χρόνο μου, όταν δεν έχω κάτι να κάνω. Απαραίτητο και αυτό στη ζωή
μας, αλλά δεν αρκεί για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του ανθρώπινου νου.
Ψυχαγωγούμαι, δηλαδή εκπαιδεύω την ψυχή μου, το μυαλό μου, τη διάνοιά μου.
Ψάχνομαι, προβληματίζομαι, ξεκινάω από τη γνωστή ρήση «έν οίδα ότι ουδέν οίδα»,
και «γηράσκω αεί διδασκόμενος».
Γίνομαι ένα μεγάλο παιδί, που η ζωή του είναι γεμάτη
περιέργεια. Περιέργεια για οτιδήποτε μου φαίνεται γνωστό αλλά είναι άγνωστο,
και περιεργάζομαι ακόμα και το πιο ασήμαντο αντικείμενο, γιατί μαθαίνω σιγά
σιγά ότι κάθε πράγμα έχει πολλές όψεις, κρυφές στην περιορισμένη μου όραση.
Θα παρουσιάσουμε λοιπόν μέσα από αυτές τις σελίδες,
κείμενα, βιβλία και έργα μεγάλων διανοητών, ξεκινώντας από το δικό μας, μικρό
και ταπεινό βλέμμα, από το βίωμα που είχαμε διαβάζοντας ένα βιβλίο ή βλέποντας
μια ταινία ή ένα θεατρικό έργο. Και σας καλούμε να συμμετάσχετε, όπως μπορεί ο καθένας,
σ’ αυτό το θαυμαστό ταξίδι, στη χώρα των «ΙΕΡΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ».
