Ω εικόνες, είδωλα
Τα
μεγάλα σας μάτια
Χαράζουν
Μια
καθαρή γραμμή
στο
σκοτάδι
Ω
εικόνες, είδωλα
Βαθιά,
βαθιά
τα
πλοκάμια σας
Καρφιά
Καρφιά
Τα
κορμιά σας.
Στολίζουν
τον ύπνο
Μαυρίζουν
τη σκιά
Οι
πληγές σας
Ξυπνούν
Στο
στόμα
Κέρινους
φόβους.
Στους
άσεμνους δρόμους
Στους
αναμαλλιασμένους κήπους
Στα
βρώμικα καπηλειά
Ανάμεσα
στους γραφικούς εγκληματίες
Στις
απολιθωμένες πόρνες
Στο
κελάρι των ενεχυροδανειστών.
Φαρμακεία
Για τη
νιότη μας
Που
γνέφει.
Άσπρες
πομπές αλόγων
Που
υφαίνουν
Τα
νεκρωμένα πέπλα
Της
νιότης μας.
Παράλογες
εικόνες
Αιώρες
Να
κοιμούνται τ’ αγγελούδια
Τα
δεκαοκτώ μας χρόνια.
Πύργοι
κλεμμένοι
Στρόβιλοι
μιας φοινικιάς στον κάμπο.
Ξεράθηκαν
όλα τα δέντρα.
Τα
καλαμπόκια σπάζουν στον ήλιο
Κι εμείς
Μια
αγωνία στητή
Αλήτες
του θανάτου
Που
ποθούμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου