Οράματα
Εικόνες
Από τότε
Από τώρα
Τι θα θυμόμαστε
Τι θα μας λείπει
Πόσα και ποιους θα ξεχάσουμε
Χτίζοντας έναν τοίχο με μαύρα πετραδάκια
Και τα παιδιά, ώ τα παιδιά
Με πυρετικά μάτια, με χείλια που στάζουν αίμα γλυκό
Πώς μας κοιτάζουν
Γνωρίζοντας ότι
Τα ποθούμε για δικά μας
Και τα παιδιά, μόνο τα παιδιά
Τα πλάσματα των λίγων ημερών
Ο αφρός των ερώτων και των ετών
Που ποθήσαμε και δεν αγγίξαμε
Και δεν αξιωθήκαμε καν να τα κρατήσουμε αγκαλιά
Από φόβο
Από την τρεμούλα των καιρών που θάρχονται
Χωρίς να τα βλέπουμε
Μόνο κάποιες εικόνες στην τηλεόραση
Πόσα νεκρά, ένα ματωμένο κουρέλι
Γαζώνει τα όνειρά μας τις νύχτες
Τα παιδιά, ώ τα παιδιά
Κρατήστε τα μακριά
Μην αρρωστήσουν
Μη σκοτωθούν στα σφαγεία του κόσμου
Κι αν είναι, ας πάρουνε εμάς αντί γι αυτά
Τα βρέφη, τα μωρά, αχ ας ζήσουν!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου