Λίγο πριν το τέλος
το
γήρας ορμάει ακάθεκτο
με
τον καθρέφτη μπροστά σου
και
τις ρυτίδες αγέρωχες.
Όμως
έχεις ακόμα το τριζόνι
Και
τη γάτα και τα όμορφα λουλούδια της αυλής
Έχεις
κι έναν όμορφο άντρα να σ’ αγαπάει.
Τι να πεις για τον ουρανό
Τι
να πεις για τη θάλασσα
Για τις γυναίκες όπως εσύ που στέκεις άναυδη μπροστά στου τέλους τα μάτια.
Παύεις
πια να επιθυμείς το ακατόρθωτο,
Να
επαναστατείς εναντίον δεν ξέρεις κι εσύ ποιού
Όταν
το τέλος έρθει δίπλα σου, θα του μιλήσεις με λόγια που μόνον σε έναν άντρα που
αγαπάς μπορείς να πεις.
Και
θα φύγεις κάποια στιγμή, όπως όλοι.
Όμως
θα πεις στην τελευταία σου διαθήκη πάνω στη γή
Ότι
έπλασες εσύ μόνη τη ζωή σου,
Όπως
την είχες επιθυμήσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου