ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ- Υπάρχουν κι άλλοι που ξενυχτούν ~ Ιερά Τέρατα

1/06/22

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ- Υπάρχουν κι άλλοι που ξενυχτούν

Λέω λοιπόν τώρα να μοιραστώ μαζί σας κάποια δικά μου ποιήματα, κείμενα, διηγήματα, πονήματα, που δεν θα δουν το φως της δημοσιότητας, καθώς οι εκδότες μας πλέουν σε πελάγη υπερπληθωρισμού βιβλίων, μυθιστορημάτων, συγγραφέων και ποιητών και δεν υπάρχει χώρος για όλους μας...

Υπάρχουν κι άλλοι που ξενυχτούν σ’ αυτό το σπίτι.

Σέρνουν βαριά και κουρασμένα βήματα στις σκάλες.

Κι άλλοι που ξενυχτούν πάνω σε μια λερωμένη ρόμπα

περιμένοντας το πλοίο της επιστροφής που τόσο αργεί

μια μάνα, μια κόρη, ένας γιός, ένας γιατρός

κι η κόρη ασθμαίνοντας γλυκοφιλάει τη μάνα

με το σαλεμένο μυαλό.

Πολλοί που ξενυχτούν στα μακρινά φώτα της νύχτας

Σε φώτα αόρατα, σε μακρινές πατρίδες πέρα στον ορίζοντα

Μεθώντας το θυμό τους, την ανημπόρια τους

Σφυροκοπώντας με εικόνες απούσες τα μάτια τους

Κι εκείνοι που μετρούν τα ρούχα της απουσίας

Τα παπούτσια και τα πατήματα που αφήνει πίσω του το κοράκι

Τα μικρά πράγματα που σιωπηλά χορεύουν στο χώρο,

Εκείνα με την ψυχή που παίρνουν από το σώμα που τα κατοικούσε.

Ξενυχτούν πολλοί με το περισκόπιο του μυαλού , άγρυπνο, να

ανοίγει μιαν αποθήκη γεμάτη μάγια και θαύματα.

Ξενυχτούν μετρώντας την απουσία με μια παγωμένη, ήρεμη ανάσα

Ανάμεσα σε άβυσσο και γη

Περιμένοντας να βγει ένα κάτι της άνοιξης.

Ξενυχτούν γλυκοφιλώντας τις ανατροπές της ζωής

Που τους έκαναν τόσο σοφούς, τόσο μαρμάρινα αδιάφορους

Για τις κουβέντες και τις σιωπές των ανθρώπων.

Μακριά είναι τα φώτα των ανθρώπων που ξενυχτούν

Και τα μάτια τους δεν βλέπονται ποτέ.

ΑΛΚΜΗΝΗ ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για εμένα

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.

Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.

Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ»;

Ήρθε λοιπόν η ώρα να διαβάσουμε –να ακούσουμε, να δούμε, να ζήσουμε-την άηχη φωνή των μεγάλων δημιουργών του ανθρώπινου πολιτισμού. Και είναι πολλοί. Και αρκετοί από αυτούς, ξεχασμένοι, παραγνωρισμένοι, άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα στη χώρα μας, σε μια κοινωνία που αρκείται στις μετριότητες, που ανεβάζει μετριότητες, που «κόβει» τα κεφάλια που περισσεύουν, πολύ συχνά στο όνομα της «ισότητας» και της «δημοκρατίας». Σε ένα σύστημα που δεν θέλει εκπαιδευμένους και συνειδητούς πολίτες, αλλά βολεύεται με το να κρατάει τις μάζες αποβλακωμένες, χωρίς άποψη, να τους κρατάει μέσα στη «Σπηλιά» του Πλάτωνα-για την οποία θα μιλήσουμε μέσα από αυτές τις σελίδες, εν καιρώ.

Και μας μπουκώνει το σύστημα με σκουπίδια. Μας δείχνει σκουπίδια, μας ωθεί σε μαζικές τυφλές εκτονώσεις άνευ περιεχομένου, μέσα από τα MME. Και γι αυτό θα μιλήσουμε κάποια στιγμή, όταν έρθει η ώρα του. Κι από κοντά, μας έχουν ρίξει στην αγκαλιά των social media, όπου έχουμε το «ελεύθερο» να λέμε ο καθένας ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι, αβασάνιστα και παρορμητικά, πετροβολώντας ο ένας τον άλλον, προσφέροντας την διανοητική μας ενέργεια βορά στα γρανάζια του συστήματος.

Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μας, άλλος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτή τη μέγγενη, παρά μόνον εάν σκάψουμε βαθιά σε αυτά που μας κληρονόμησαν οι μεγάλες διάνοιες της ανθρώπινης ιστορίας και σε αυτά που μας προσφέρουν νεότεροι σπουδαίοι διανοητές, μέσα από τα βιβλία τους. Και οι μεγάλοι αυτοί άνθρωποι, ονομάζονται, συμβολικά, «ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ».

Έτσι λοιπόν θα ταξιδέψουμε μαζί με τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους, μαζί με την ομορφιά των πολιτιστικών αγαθών που μας κληροδότησαν στα γράμματα- την ιστορία, τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο- αλλά και στις Καλές Τέχνες και στις πιο σύγχρονες τέχνες, όπως το σινεμά.

Θα πρέπει εδώ να κάνουμε έναν διαχωρισμό: Είναι άλλο πράγμα η διασκέδαση, και άλλο η ψυχαγωγία. Το λένε οι ίδιες αυτές οι λέξεις. Διασκεδάζω, ήτοι, κάνω κάτι για να περάσει η ώρα μου ή αν θέλετε για να περάσω ευχάριστα το χρόνο μου, όταν δεν έχω κάτι να κάνω. Απαραίτητο και αυτό στη ζωή μας, αλλά δεν αρκεί για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του ανθρώπινου νου. Ψυχαγωγούμαι, δηλαδή εκπαιδεύω την ψυχή μου, το μυαλό μου, τη διάνοιά μου. Ψάχνομαι, προβληματίζομαι, ξεκινάω από τη γνωστή ρήση «έν οίδα ότι ουδέν οίδα», και «γηράσκω αεί διδασκόμενος». Και πραγματοποιώ το πνευματικό μου ταξίδι.

Γίνομαι ένα μεγάλο παιδί, που η ζωή του είναι γεμάτη περιέργεια. Περιέργεια για οτιδήποτε μου φαίνεται γνωστό αλλά είναι άγνωστο, και περιεργάζομαι ακόμα και το πιο ασήμαντο αντικείμενο, γιατί μαθαίνω σιγά σιγά ότι κάθε πράγμα έχει πολλές όψεις, κρυφές στην περιορισμένη μου όραση.

Θα παρουσιάσουμε λοιπόν μέσα από αυτές τις σελίδες, κείμενα, βιβλία και έργα μεγάλων διανοητών, ξεκινώντας από το δικό μας, μικρό και ταπεινό βλέμμα, από το βίωμα που είχαμε διαβάζοντας ένα βιβλίο ή βλέποντας μια ταινία ή ένα θεατρικό έργο, ακόμα και κάποια δικά μας κείμενα, με σκέψεις , ανησυχίες και λογοτεχνικές απόπειρες. Και σας καλούμε να συμμετάσχετε, όπως μπορεί ο καθένας, σ’ αυτό το θαυμαστό ταξίδι, στη χώρα των «ΙΕΡΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ».

Ιερά Τέρατα

Περιοδικό ποικίλης ύλης

1/06/22