Η ελληνική τηλεοπτική «ενημέρωση» και γενικά τα όσα βλέπουμε και ακούμε στη μικρή οθόνη, επιβεβαιώνουν την ορθότητα του παλαιού χαρακτηρισμού «το χαζοκούτι». Ανέκαθεν η τηλεόραση ήταν ένα υπνωτιστικό μέσον, ένα εργαλείο για την αποβλάκωση των ανθρώπινων εγκεφάλων, και ειδικότερα τα ελληνικά μήντια τα οποία απευθύνονταν πάντοτε στο επίπεδο, δηλαδή την ηλιθιότητα του ελληνικού λαού, που από λαός έχει μεταλλαχθεί σε μια μάζα αφάσια και αποβλακωμένη.
Και το πράγμα, πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Αν αυτά που βλέπουμε κι ακούμε σήμερα από όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια, έχουν καμία σχέση με δημοσιογραφία και ενημέρωση, τότε εγώ είμαι ο Πάπας της Ρώμης, όπως λέει και η παροιμία.
Τι να πει κανείς για την ανηλεή και ξεδιάντροπη προπαγάνδα κυβερνητικής μονοκαλλιέργειας από όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια, ιδιωτικά και κρατικά, που πέρα από την απόκρυψη, πέρα από τη διαστρέβλωση και το μαγείρεμα των γεγονότων, έτσι ώστε να εμφανίζεται στον τηλεθεατή μια πλαστή και εικονική πραγματικότητα, ένα κοστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των κυβερνώντων, προβαίνουν σε διάφορους χαρακτηρισμούς καλλολογικού, φιλολογικού, θρησκευτικού και μεταφυσικού περιεχομένου… Κάτι σαν να ακούει κανείς τις προφητείες του Γέροντα Παϊσιου ή να βλέπει μαριονέτες τύπου Βόρειας Κορέας, με χαμογελαστές παρουσιάστριες και αναλυτές της πλάκας που μπαινοβγαίνουν στα στούντιο μιλώντας όχι στους τηλεθεατές που υποτίθεται ότι είναι το κοινό τους, αλλά στον κεντρικό παρουσιαστή, και μόλις τελειώσουν την ανούσια και ανόητη παρλαπίπα τους, κάνουν μιαν υπόκλιση-πάντοτε στον αφέντη κεντρικό παρουσιαστή-και βγαίνουν από τη σκηνή αυτού του απίστευτου «Θεάτρου Νο». Και μπροστά στα υπνωτισμένα μάτια μας και στα υπόκωφα αυτιά μας, παρελαύνουν ο «Σουλτάνος» Ερντογάν που συνεχίζει απτόητος-εδώ και χρόνια-τις προκλήσεις του, ο «τσάρος» Πούτιν-που δεν λέει πολλά αλλά εννοεί πάντα περισσότερα- ο Ντόναλντ Τραμπ που μονοπωλεί διάφορες «γκάφες», ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος και η καινοφανής κυβέρνησή μας που μεγαλουργεί και τα κάνει όλα σωστά και μας μεταμορφώνει εν ριπή οφθαλμού σε κανονική χώρα κοκ.
Έπειτα από τα κυβερνητικά και τα διεθνή news (παρέα πάντα με τα fake και τις ψευτοαναλύσεις όπου-ιδιαίτερα στα οικονομικά-δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτε), ακολουθούν τα τεραστίου ενδιαφέροντος αστυνομικά events και τα διάφορα ατυχήματα, συνήθως παρμένα από video κινητών ή από τα social media, τα οποία παρεμπιπτόντως συνιστούν τεράστια οικονομία για τα κανάλια καθόσον δεν απαιτείται πλέον ρεπορτάζ και ρεπόρτερς να πληρώνονται για να τρέχουν πέρα δώθε και να κοπιάζουν κρατώντας το ματσούκι ο ένας και την κάμερα ο άλλος, διανθισμένα με κοσμητικά επίθετα όπως ο «άτυχος» νεαρός, οι «θρασύτατοι» ληστές, ο κυριούλης που «είχε άγιο», η γριούλα που «σώθηκε από θαύμα», χαρακτηρισμοί που παραπέμπουν κατευθείαν στο γεγονός ότι είμαστε ένας λαός θρησκευόμενος που μόλις έχει βγει από το παρηκμασμένο Βυζάντιο…
Πάντως, αυτό που συγκρατούμε από όλα αυτά τα δελτία ειδήσεων είναι ότι θα βάλουμε το χέρι στην τσέπη για τους λογαριασμούς ρεύματος. Είδες το μακρύ χέρι της ΔΕΗ; (στην οποία χρωστάει το κράτος κάποια μύρια αν δεν κάνουμε λάθος…)
Και το πράγμα, πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Αν αυτά που βλέπουμε κι ακούμε σήμερα από όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια, έχουν καμία σχέση με δημοσιογραφία και ενημέρωση, τότε εγώ είμαι ο Πάπας της Ρώμης, όπως λέει και η παροιμία.
Τι να πει κανείς για την ανηλεή και ξεδιάντροπη προπαγάνδα κυβερνητικής μονοκαλλιέργειας από όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια, ιδιωτικά και κρατικά, που πέρα από την απόκρυψη, πέρα από τη διαστρέβλωση και το μαγείρεμα των γεγονότων, έτσι ώστε να εμφανίζεται στον τηλεθεατή μια πλαστή και εικονική πραγματικότητα, ένα κοστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των κυβερνώντων, προβαίνουν σε διάφορους χαρακτηρισμούς καλλολογικού, φιλολογικού, θρησκευτικού και μεταφυσικού περιεχομένου… Κάτι σαν να ακούει κανείς τις προφητείες του Γέροντα Παϊσιου ή να βλέπει μαριονέτες τύπου Βόρειας Κορέας, με χαμογελαστές παρουσιάστριες και αναλυτές της πλάκας που μπαινοβγαίνουν στα στούντιο μιλώντας όχι στους τηλεθεατές που υποτίθεται ότι είναι το κοινό τους, αλλά στον κεντρικό παρουσιαστή, και μόλις τελειώσουν την ανούσια και ανόητη παρλαπίπα τους, κάνουν μιαν υπόκλιση-πάντοτε στον αφέντη κεντρικό παρουσιαστή-και βγαίνουν από τη σκηνή αυτού του απίστευτου «Θεάτρου Νο». Και μπροστά στα υπνωτισμένα μάτια μας και στα υπόκωφα αυτιά μας, παρελαύνουν ο «Σουλτάνος» Ερντογάν που συνεχίζει απτόητος-εδώ και χρόνια-τις προκλήσεις του, ο «τσάρος» Πούτιν-που δεν λέει πολλά αλλά εννοεί πάντα περισσότερα- ο Ντόναλντ Τραμπ που μονοπωλεί διάφορες «γκάφες», ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος και η καινοφανής κυβέρνησή μας που μεγαλουργεί και τα κάνει όλα σωστά και μας μεταμορφώνει εν ριπή οφθαλμού σε κανονική χώρα κοκ.
Έπειτα από τα κυβερνητικά και τα διεθνή news (παρέα πάντα με τα fake και τις ψευτοαναλύσεις όπου-ιδιαίτερα στα οικονομικά-δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτε), ακολουθούν τα τεραστίου ενδιαφέροντος αστυνομικά events και τα διάφορα ατυχήματα, συνήθως παρμένα από video κινητών ή από τα social media, τα οποία παρεμπιπτόντως συνιστούν τεράστια οικονομία για τα κανάλια καθόσον δεν απαιτείται πλέον ρεπορτάζ και ρεπόρτερς να πληρώνονται για να τρέχουν πέρα δώθε και να κοπιάζουν κρατώντας το ματσούκι ο ένας και την κάμερα ο άλλος, διανθισμένα με κοσμητικά επίθετα όπως ο «άτυχος» νεαρός, οι «θρασύτατοι» ληστές, ο κυριούλης που «είχε άγιο», η γριούλα που «σώθηκε από θαύμα», χαρακτηρισμοί που παραπέμπουν κατευθείαν στο γεγονός ότι είμαστε ένας λαός θρησκευόμενος που μόλις έχει βγει από το παρηκμασμένο Βυζάντιο…
Πάντως, αυτό που συγκρατούμε από όλα αυτά τα δελτία ειδήσεων είναι ότι θα βάλουμε το χέρι στην τσέπη για τους λογαριασμούς ρεύματος. Είδες το μακρύ χέρι της ΔΕΗ; (στην οποία χρωστάει το κράτος κάποια μύρια αν δεν κάνουμε λάθος…)
