Της Αλκμήνης Ψιλοπούλου
Μέσα στο ζόφο των ημερών, μπερδεύτηκε και η Ημέρα της Γυναίκας.
Παρόλο που έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι αυτές οι θεματολογικές και επετειακές «ημέρες»
είναι κατά κάποιον τρόπο αχρείαστες, καθώς είναι σαν να μας θυμίζουν ότι είμαστε κατ’ εξακολούθησιν λωτοφάγοι…
Η Ημέρα της Γυναίκας, λοιπόν, φέτος, τυλίχτηκε στο
σκοτάδι της τραγωδίας των Τεμπών, που έχει γίνει ο εθνικός μας εφιάλτης.
Ωστόσο, όταν ο θάνατος παίρνει μπροστά μας τέτοιες
τρομακτικές διαστάσεις όπως αυτή η
τραγωδία, προσπαθούμε όλοι μας να τον ξορκίσουμε, να διώξουμε από μέσα
μας αυτό το βάρος.
Τούτες τις μέρες λοιπόν, ενώ ακόμα δεν έχει κοπάσει ο
θρήνος για το νεαρό αίμα που χύθηκε
άδικα στα Τέμπη και η οργή για τους διαχρονικούς κρατικούς υπαίτιους της
τραγωδίας, έτυχε να επισκεφθούμε στο Μουσείο της Ακρόπολης, την απόλυτη
ομορφιά.
Μια ομορφιά που κόβει την ανάσα, μια ομορφιά που σε
κάνει να σκέπτεσαι ότι μόνον αυτή μπορεί να ξορκίσει το θάνατο.
Είναι ένα άγαλμα. Η Αφροδίτη «με το χρυσό μπικίνι» που φιλοξενείται στο ισόγειο του Μουσείου της Ακρόπολης, προερχόμενο από την Πομπηία, με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 28 Μάϊου 2023.
Το αγαλμάτιο βρέθηκε μαζί με άλλες αρχαιότητες το 1954
στην λεγόμενη έκτοτε «Οικία της Αφροδίτης» στην Πομπηία και φυλάχθηκε στο
«Μυστικό Δωμάτιο» του Αρχαιολογικού Μουσείου της Νάπολης, λόγω της εξαιρετικής
του ποιότητας, της σπανιότητας των διακοσμητικών στοιχείων του καθώς και του
αισθησιασμού που αποπνέει.
Η τέφρα της Πομπηίας, διατήρησε άθικτο από το χρόνο αυτό το αριστούργημα με τα χρυσοποίκιλτα στοιχεία του, την εκφραστικότητα των κινήσεων και της έκφρασης του προσώπου της θεάς. Η Αφροδίτη παριστάνεται να στηρίζεται στο δεξί της πόδι, ενώ ανυψώνει το αριστερό της χιαστί για να λύσει το σανδάλι της και να μπει στο λουτρό της. Για να ισορροπήσει ακουμπά το αριστερό της χέρι πάνω στο κεφάλι ενός μικρού Πρίαπου, ενώ ένας μικρός ερωτιδέας καθισμένος οκλαδόν, στηρίζει το αριστερό πέλμα της θεάς με την παλάμη του.
Το λευκό λεπτόκοκκο μάρμαρο, στολίζεται από τα χρυσά
στοιχεία που κοσμούν το σώμα του αγάλματος: το χρυσό ακτινωτό περιδέραιο που
κοσμεί το λαιμό της, τον χρυσό λεπτοδουλεμένο στηθόδεσμο με τις λεπτές
τιράντες, τα δύο χρυσά βραχιόλια στα μπράτσα και το τρίτο στον καρπό, το χιαστό
ρομβοειδές κόσμημα που σαν αλυσίδα κρέμεται κάτω από τη μέση και δένει με ένα
αστέρι στον αφαλό. Χρυσά και τα σανδάλια καθώς και το τρίγωνο στην ήβη.
Βγήκαμε θαμπωμένοι από την ομορφιά. Το φως του ήλιου
της πατρίδας μας, καθώς περπατούσαμε στο δρόμο του Θησείου, κάτω από την
Ακρόπολη, έδιωξε το σκοτάδι του θανάτου. Και νιώσαμε, πως βρισκόμασταν στο
ομορφότερο μέρος του κόσμου.
*Η όλη εικόνα παραπέμπει στους ομηρικούς στίχους
της Ιλιάδας (Ξ 214-215:«Η Αφροδίτη έλυσε από τα στήθη της τον κεντητό ιμάντα
της τον πλουμιστό, που είχε φτιάξει με τα μάγια της»).
*Το άγαλμα μοιάζει να αιωρείται στον κόσμο
της απόλυτης ομορφιάς, ενώ η χρυσή διακόσμηση του σώματός της, παραπέμπει στη
χρυσή Αφροδίτη του Ομήρου («ουδ΄εί χρυσεί η Αφροδίτη κάλλος ερίζει» Ιλιάς Ι,
389).
*(Από το σημείωμα του καθηγητού Νικόλαου Χρ.
Σταμπολίδη, γενικού διευθυντή του Μουσείου Ακρόπολης).
