Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προμηθέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προμηθέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

11/25/20

RIDLEY SCOTT: Ο άνθρωπος μέσα στο άγνωστο σύμπαν.


Υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται δημιουργοί. Και λίγοι απ’ αυτούς μεταμορφώνονται σε θεούς. Με την έννοια ότι δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο, μια δικιά τους μυθολογία, μακρινοί απόγονοι, λες, του Ομήρου. Και παρεμπιπτόντως, ούτε εκείνοι ούτε εμείς οι υπόλοιποι, δεν γνωρίζουμε πώς τους έρχεται η έμπνευση για να κατασκευάσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα, ένα νέο σύμπαν. Άλλωστε ούτε η επιστήμη δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα απαντήσεις στο τι είναι η έμπνευση και πώς λειτουργεί. Σίγουρα γίνεται κάποια συγκεκριμένη διεργασία στους εγκεφάλους αυτών των δημιουργών. Όμως ποια είναι η σπίθα, ποιο το έναυσμα αυτής της διεργασίας; Ένας τέτοιος δημιουργός είναι ο σκηνοθέτης ταινιών επιστημονικής φαντασίας-και όχι μόνον-, ο
Ridley Scott.


Όταν πρωτοείδα το Alien Νο 1, δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Ήταν τότε για τα αφελή μου μάτια ένα θέαμα με αποκρουστικά τέρατα που έμπαιναν μέσα στους ανθρώπους και τους έτρωγαν.

Έπειτα από πολλά χρόνια, δηλαδή σήμερα, ξαναβλέποντας με πιο σύγχρονη ματιά τις ταινίες του Ridley Scott, κατάλαβα τι ήταν το Alien: Ήταν ένας ξενιστής. Και όπως έμαθα εκ των υστέρων, η λέξη Alien σημαίνει πράγματι, ξενιστής. Κάτι σαν τον ιό Covid19, μεταμορφωμένο σε τέρας.

Αφορμή γι αυτό το κείμενο, ήταν η τηλεοπτική σειρά-η πρώτη του για τη μικρή οθόνη- που ονομάζεται «Raised by Wolves» («Μεγαλώνοντας από λύκους»), που δημιουργήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2020.




Μετά τα Alien, το Alien Convenant και τον Προμηθέα, η σειρά αυτή, από δέκα επεισόδια, διαδραματίζεται σε έναν νέο μυστηριώδη και παρθένο πλανήτη, τον Kepler-22Β, όπου προσεδαφίζονται δύο ανδροειδή, η «Μητέρα» και ο «Πατέρας», τα οποία είναι προγραμματισμένα να μεγαλώσουν παιδιά ανθρώπων. Η «Μητέρα» είναι ένα ανδροειδές με ισχυρές δυνάμεις και την ικανότητα να υπερίπταται του κόσμου, με το καθήκον να προστατεύσει μετά την καταστροφή της γής το ανθρώπινο είδος, ανατρέφοντας τα παιδιά του που θα αποικίσουν αυτόν τον πλανήτη.

Από τα 12 έμβρυα που ταξιδεύουν μέσα στο διαστημόπλοιο για τον Kepler-22B, επιβιώνει και μεγαλώνει μόνον ένα. Ωστόσο στον πλανήτη έχουν προσεδαφιστεί και άνθρωποι από μια θρησκευτική αίρεση, μετά την καταστροφή της γης, που έχουν μαζί τους και πολλά παιδιά.


Η «Μητέρα» τα απαγάγει και αναλαμβάνει να τα μεγαλώσει. Και φυσικά έρχεται σε σύγκρουση με τους ανθρώπους.

Ποια σχέση υπάρχει όμως, ανάμεσα στη σειρά αυτή με τις προηγούμενες ταινίες του Ridley Scott;

Αυτό αποκαλύπτεται μόνον στην τελευταία σκηνή της σειράς που είναι συνταρακτική και ανατρεπτική, καθώς προοιωνίζει προφανώς την επόμενη σαιζόν: Η «Μητέρα» μένει έγκυος. Υποθέτει ότι το πλάσμα που κυοφορεί είναι παιδί του έρωτά της με τον άνθρωπο-Δημιουργό της, με τον οποίον έχει έρθει σε επαφή με προσομοίωση. Όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Γεννάει ένα φίδι, που τρέφεται από τον τεχνητό ομφάλιο λώρο της. Δεν θα πώ άλλα για να μην κάνω σπόϊλερ σε όποιον θελήσει να δει τη σειρά.

Αυτό το πλάσμα, είναι ο συνδετικός κρίκος με την μυθολογία του Ridley Scott, με το Allien Convenant και με το prequel του, τον Προμηθέα.

Ο φανταστικός κόσμος του μεγάλου σκηνοθέτη εξελίσσεται σε ένα τολμηρό αφήγημα, που θέτει μια σειρά από υπαρξιακά ερωτήματα, σε σχέση με τη θέση του ανθρώπου, και την αντίληψη που έχει για τον εαυτό του, ως το ανώτερο όν πάνω στη γη.


Πρώτο ερώτημα: Μπορούν τα δημιουργήματα του ανθρώπου να είναι ανώτερα ηθικά και πνευματικά από τον δημιουργό τους; Η απάντηση στο Raised by Wolves είναι καταφατική. Οι άνθρωποι της θρησκευτικής σέχτας που βρίσκονται στον νέο πλανήτη είναι καταστροφικοί, ,βίαιοι και ανήθικοι, με νοοτροπίες μεσσαίωνα και κυνηγούν την «Μητέρα» επειδή τους πήρε τα παιδιά. Αντίθετα η «Μητέρα» δίνει τη ζωή της για να επιτελέσει το καθήκον της, να αναθρέψει τα παιδιά των ανθρώπων για την νέα κοινωνία πάνω στον Kepler-22B.

Δεύτερο ερώτημα: Αν εμείς οι άνθρωποι είμαστε δημιούργημα κάποιου ανώτερου όντος, γιατί μας έφτιαξε; Και γιατί μας θανατώνει; Το ερώτημα το θέτουν οι άνθρωποι στο ανδροειδές, που πρωταγωνιστεί στο Alien Convenant και στον Προμηθέα, το οποίο τους αντιστρέφει το ερώτημα.

 -Εσείς γιατί μας φτιάξατε;

-Επειδή μπορούσαμε.

–Μπορεί κι ο δικός σας δημιουργός να σας πει το ίδιο. Επειδή μπορούσε…

Τρίτο ερώτημα: Ποιοι είμαστε και πού πάμε; Αυτό το ερώτημα έχει μείνει αναπάντητο. Όχι μόνον από τον σκηνοθέτη-δημιουργό, αλλά και από την ίδια την επιστήμη…


Πάντως στο Alien Convenant και στον Προμηθέα, στον πλανήτη όπου πηγαίνουν οι άνθρωποι για να βρουν τον Δημιουργό τους, κυριαρχεί ένα ανδροειδές, που γίνεται ο ίδιος δημιουργός νέων πλασμάτων. Των τεράτων Alien που εισχωρούν μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό σαν μια μαύρη γύρη, από τη μύτη, τα μάτια και τα αυτιά τους και μεγαλώνουν μέσα στο σώμα τους, τρώγοντάς τους.…

 Ο Ridley Scott σε μια συνέντευξή του που δημοσίευσε το in.g r λέει χαρακτηριστικά:

«Πρέπει να ελέγξω πολύ καλά για λάθη που δίνουν την αντίθετη εντύπωση- αλλά είναι για την απαρχή της ζωής και μεγάλα ερωτήματα του τύπου «τι θα γινόταν αν;». Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο «τι θα γινόταν αν». Αυτή η σφαίρα στην οποία καθόμαστε πάνω αυτή την στιγμή, ήταν όντως στο ίδιο σημείο πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια ή ακόμα και πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια; Όπως και να το δει κανείς, είναι ένα τεράστιο διάστημα χρόνου. Μόνο η ανθρώπινη αλαζονεία είναι αυτή που λέει: «Είμαστε οι πρώτοι». Ήμασταν το πρώτο είδος ανθρώπου; Αμφιβάλλω πάρα, μα πάρα πολύ... Πώς λοιπόν δημιουργήθηκε αυτή η συλλογική ανάμνηση και ποιος τη δημιούργησε;….Υπάρχει Θεός; Δεν υπάρχει Θεός; Είμαστε πειραματόζωα σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα ή δεν είμαστε; Και αν τελικά είμαστε πειραματόζωα, τότε τίνος; Ποια ήταν εκείνη η δύναμη, ποια είναι εκείνη η οντότητα την οποία πιθανότατα δεν μπορούμε καν να αντιληφθούμε, ποια είναι εκείνη η διαχωριστική γραμμή την οποία δεν έχουμε ακόμα τολμήσει να περάσουμε;


…Προχώρησα στα μονοπάτια της επιστημονικής φαντασίας κυρίως αντλώντας έμπνευση από το Ζαν Ζιρό Μοεμπιούς και τις πρωτότυπες ζωντανές εικόνες του που ξεπηδούσαν από περιοδικά όπως το Metal Hurlant και όλες αυτές τις εκδόσεις που συνήθως διάβαζα, κρύβοντας τις από τα παιδιά μου, επειδή το περιεχόμενό τους ήταν τόσο βίαιο και σεξουαλικό. Ήταν κόμιξ ενηλίκων αλλά από το είδος που δεν μασούσε τα λόγια του και σκέφτηκα ότι «αυτός είναι ο τρόπος να προχωρήσω». Για την ακρίβεια ο Μοεμπιούς είναι αυτός που σχεδίασε τα κοστούμια μου (Alien).

 Μιλώντας για τον Προμηθέα (το prequel του Alien Convenant), τονίζει: «Αν κάτι είχε μείνει από την εποχή του “Alien”, ήταν το μυστήριο που το περιέβαλλε. Ποιο ήταν αυτό το πλάσμα; Από πού προερχόταν; Ποια ήταν η αποστολή του; Τι είδους τεχνολογία κατείχε το είδος του; Σκέφτηκα λοιπόν ότι αυτές οι ερωτήσεις μπορούσαν να αποτελέσουν ένα είδος εφαλτηρίου για ακόμα ευρύτερες ιδέες». (https://www.in.gr/2012/05/31/entertainment/cinema/synenteyksi-rintlei-skot-gia-ton-promithea/ ),


Μικρό βιογραφικό

Ο Σερ Ρίντλεϊ Σκοτ γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1937. Μετά την επιτυχία της ταινίας Άλιεν (1979), οι πιο γνωστές του ταινίες είναι η  ταινία επιστημονικής φαντασίας Blade Runner (1982), το εγκληματικό δράμα Θέλμα & Λουίζ (1991), το ιστορικό δράμα βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μονομάχος (2000), η πολεμική ταινία Μαύρο Γεράκι: Η Κατάρριψη (2001), το εγκληματικό θρίλερ Hannibal (2001, το δραματικό θρίλερ Ο Συνήγορος (2013) κ.α.

Ο Σκοτ είναι γνωστός για το ατμοσφαιρικό οπτικό του ύφος το οποίο έχει επηρεάσει πολλούς σκηνοθέτες. Έχει λάβει τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας (Θέλμα & Λουίζ, Μονομάχος και Μαύρο Γεράκι: Η Κατάρριψη.) Το 2003, ο Σκοτ χρίστηκε ιππότης από τη Βασίλισσα Ελισάβετ   για τη συνεισφορά του στη βρετανική κινηματογραφική βιομηχανία . (βικιπίντια)



 

 


Για εμένα

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1952. Σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκα στο Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολόγος από το 1977 ως το 1983. Παράλληλα με την εργασία μου σπούδασα θέατρο στη Σχολή Ευγενίας Χατζήκου και συμμετείχα σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων.

Από το 1984 εργάστηκα ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΠΡΩΤΗ, Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το 1985 παίρνω το πρώτο δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλου Παλαιολόγου» για το καλύτερο γυναικείο κείμενο. Αργότερα συνεργάστηκα με τα περιοδικά ΠΑΝΘΕΟΝ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, Mme Figaro, ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, στα οποία είχα την ευθύνη της αρχισυνταξίας και την επιμέλεια του ελεύθερου ρεπορτάζ. Συνεργάστηκα επίσης ως ρεπόρτερ με την τηλεόραση του ΑΝΤ1 και με ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΤΟP FM, 9.84 κ.α.). Κατά τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ασχολήθηκα με την ελεύθερη έρευνα, πολιτιστικά, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ.

Εργάστηκα ως συντάκτης πολιτικού ρεπορτάζ, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-(ΑΠΕ-ΜΠΕ). Έχω γράψει τα βιβλία «Ψάχνοντας για τη Μόνικα», «Η σκιά της άλλης» και «Μινώκερος», τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Έχω κάνει πολλές επιμέλειες βιβλίων.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζω μόνιμα στη Σύρο και συνεργάστηκα με την εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων».